Het is als bij oude huizen in binnensteden. Aan de voorkant zien ze er vaak goed onderhouden uit en vooral in de winkelstraten gaan de gevels met de tijd mee. Of worden ze ‘in hun oude staat’ hersteld. Hoe dan ook, de sporen van de tijd zijn daardoor weggewist. Waardoor het lastig wordt te zien hoe oud de panden precies zijn. De ongepolijste achterkant vertelt een heel ander verhaal.
Wie een huis vanaf de tuinkant bekijkt, ziet vaak wat het in de loop der tijd zoal heeft meegemaakt.
Zoiets geldt ook voor schilderijen. De vaak ongeziene achterkant van een schilderij herbergt veel geheimen. Dingen die je niet aan de weet kunt komen als je het schilderij alleen van de voorkant ziet.
Die voorkant moet natuurlijk kleurrijk en ongeschonden ogen. Restauraties en opknapbeurten zijn bedoeld om het schilderij zo ‘oorspronkelijk’ mogelijk te laten uitzien. Tijdloos dus. Maar de achterkant vertelt het ware verhaal, zoals ook bij dit schilderij.
We zien een houten paneel, waaraan valt af te lezen dat de schilder destijds betrekkelijk duur materiaal heeft gebruikt. Het paneeltje is vervaardigd van eikenhout, zonder oneffenheden, met een gelijkmatig verloop van de nerf, bedoeld om werking van het hout te voorkomen. Het hout is verder aan de vier zijkanten afgeschuind. Dat maakt het makkelijker een paneel in een lijst te monteren.
Verder verraden de restanten van stickers dat het schilderij op menige veiling is aangeboden. Een van de stickers bevat bijvoorbeeld een barcode, die ons vertelt dat het schilderij ooit via een veilinghuis in Middelburg is verkocht, als een ’19e eeuws schilderij dat gebaseerd is op een ouder, 17e eeuws kunstwerk’. Een andere sticker, ditmaal op de (nieuwe) lijst om het paneel, blijkt van kunsthandel ‘Langeweg & Langeweg’ uit Tilburg te zijn.
Deze lijstenmakerij/restaurator, zo kan ik uit een krantenartikel uit regionaal Dagblad De Stem opmaken, is in 2017 na een bestaan van 37 jaar failliet gegaan. Verder lees ik dat de opkoper die daarna het pand stripte en gereedmaakte voor een nieuwe huurder, de boekhouding terugvond van een televisiezaak die vóór de kunsthandel in het huis had gezeten. De opkoper sprak van een grote en onverwachte vondst. Een kunstschat, waardoor het huis nog meer voor hem ging ‘leven’.
En zo beland je via de achterkant van een schilderij in je eigen woonplaats bij de achterkant van een huis in Tilburg.