Op Oudejaarsavond van het jaar 2021 sneuvelde een record. Want nooit eerder, sinds het begin van de metingen, werd het op 31 december zo warm als juist die dag. En amper een paar dagen daarna, werd alweer een weerrecord gebroken: het was nog niet eerder gebeurd, zei het KNMI, dat het zo vroeg in het jaar zo warm was. Vijftien graden in Maastricht.
Bijna iedereen is inmiddels bezorgd over de enorme gevolgen van de opwarming van het klimaat. De stijging van de zeespiegel en de zware regenbuien leiden nu al tot grote problemen.
Onze omgang met de natuur laat te wensen over.
Al in de vorige eeuw alarmeerden Duitse wetenschappers de bevolking met berichten over ‘das grosse Waldsterben’.
De Duitse bossen zouden, door de toenemende milieuverontreiniging, met uitsterven bedreigd worden. De commotie in Duitsland was destijds enorm, want wie aan de bossen komt, komt aan de Duitse ziel.
Wat gaat het met ons doen, nu ijs en ijsvermaak, sneeuw en sneeuwpret niet meer ‘de normaalste zaak van de wereld’ zijn? Want de klimaatverandering vormt niet alleen een fysieke bedreiging voor ons land. Door het verdwijnen van de winters lopen we misschien ook wel schade op aan onze ziel. Want wie zijn we zonder winters?