Zoals de romantische schilders van winterlandschappen in de 19e eeuw teruggrepen op hun voorgangers uit de Gouden Eeuw, zo trad menig 20ste eeuwse kunstenaar op zijn beurt weer in het voetspoor van de romantici. Daardoor zien we steeds opnieuw, inmiddels al 500 jaar lang, dezelfde elementen op winterlandschappen terugkeren: donker ijs op de voorgrond, besneeuwde bomen, schaatsers, een of meerdere molens in de verte, prachtige wolkenpartijen.
Joseph Brocken (1917-1994) voegt daar een melodramatisch aspect aan toe: een schimmige, opkomende maan die het landschap in een sprookjesachtig waas hult. Brocken maakte toneeldecoraties en dit schilderij toont zijn vakmanschap aan. De man was een echte homo universalis, een alleskunner. Naast schilder en decorateur, was hij uitvinder, ontwerper van schoenen, musicus, illustrator, restaurator en ook nog eens leermeester van talentvolle schilders.