Zijn broer Rik Wouters was een grootheid, een talent van de eerste orde die, volgens kenners, een briljant en kleurrijk oeuvre heeft nagelaten. Hij wordt zelfs een spilfiguur in de Belgische schilderkunst genoemd. De schilder van dit wintergezicht, Charles Wouters (1892-1965), had op de een of andere manier ook iets van dit kolossale talent meegekregen.
Maar Charles was minder avontuurlijk aangelegd en koos voor een carrière als politieman. Terwijl zijn broer Rik zich ontwikkelde tot een bijzonder origineel en baanbrekend kunstenaar die een zeer roerig leven leidde, was Charles een rechtlijnig karakter die in een schriftje nauwgezet lijstjes bijhield van alle processen-verbaal die hij dagelijks als gendarme opmaakte. De plaatsnamen en die van de delinquenten onderstreepte hij vervolgens met een lineaal. Hij was zogezegd een nauwkeurig mens. In weer een ander schriftje kunnen we nalezen welke kunstwerken hij precies gemaakt had en tegen welke prijs hij ze vervolgens verkocht. Ook exposities hield hij hierin zorgvuldig bij.
En dat allemaal in een uiterst verzorgd handschrift.
De precieze Charles, die thuis gewoon ‘Karel’ genoemd werd, maakte, anders dan zijn kleurrijke broer, donkere en ontoegankelijke werken.
Dit jachttafereel in een besneeuwd bos, geschilderd rond 1930, is een unicum in zijn voor de rest duistere oeuvre. Het baadt in het licht en oogt op het eerste gezicht vredig. Het zou zo maar een afbeelding voor een kerstkaart kunnen zijn. Ware het niet dat de jachtgeweren weinig pacifistisch ogen.
Naschrift:
Hiernaast een meer vrolijk stemmend wintertafereel van zijn beroemde broer Rik Wouters (1882-1916).