Als je door de ogen van een kunsthandelaar naar een schilderij kijkt, is vaak de eerste vraag die opkomt: ‘wat brengt het op?’ Of: ‘wat doet het in de markt?’, waarmee trouwens het zelfde wordt bedoeld. Daarom word je, als je op internet informatie zoekt over specifieke schilders of schilderijen, eerst overstelpt met berichten over veilingopbrengsten e.d. Maar is de prijs belangrijker dan de waarde?
Als je door de ogen van een goede vriend van een kunstenaar mag meekijken, kun je misschien een glimp opvangen van de bezieling van waaruit de schilder uren-, dagen- en soms wekenlang met zijn kunstwerken bezig was.
Staf Beerten (1930-2019) staat in de kunstenwereld bekend als een Belgische post-expressionistische schilder.
Bij zijn uitvaart sprak zijn beste vriend een In Memoriam:
“Uren heb ik met hem gefietst, gewandeld, gewerkt en in een zetel gezeten. Onze gesprekken gingen bijna altijd over kunst. Staf las eigenlijk niet zo veel, maar met zijn ogen had hij wel alles gezien en opgeslagen voor altijd. Tijdens de vele wandelingen leerde hij me kijken naar de wondere dingen van de natuur. Zo leerde ik dat er niet één groen, maar wel tien soorten groen te bewonderen waren.”
En zo heeft hij ook dit sneeuwlandschap geschilderd. Bezield en in tien soorten groen.
