De wolkenhemel is geloofwaardig, de gevels staan er mooi bij en ook het straattafereel is fraai uitgebeeld. Maar wellicht zijn de piepkleine ijspegeltjes langs de dakranden en trapgevels het mooiste aan dit winterse stadsgezicht van R. Vergeer (1894-1969).
De schilder heeft ze nauwgezet met een fijn penseel aangebracht, waarschijnlijk pas nadat hij tevreden was over hoe hij de blauwe hemel, de wolkenpartijen, huizen, bomen en mensen had weergegeven. Toen dat af was, keek hij naar het schilderij en voelde dat er nog iets moest gebeuren:
een ‘final touch’ die het ‘werk’ tot ‘kunstwerk’ moest maken.
Pas toen is Vergeer met dat penseeltje aan de slag gegaan. Een monnikenwerk. Ik heb 95 ijspegeltjes geteld, en alleen al dat tellen was een hele klus. Laat staan het minutieus aanbrengen van al die fijne, witte streepjes.