Hij wordt een van de ‘vaders’ van het expressionisme genoemd en veel schilders zijn in het voetspoor getreden van Vincent van Gogh. Toen ik, alweer een tijd geleden, het Van Gogh Museum bezocht, viel me op hoezeer zijn ‘Nederlandse’ schilderijen verschillen van de ‘Franse’. De somberheid die uit de noordelijke werken spreekt, staat in fel contrast met de kleurrijke schilderijen die hij in Parijs en de Provence heeft gemaakt. Als je het oeuvre van de aanzienlijk minder beroemde H. Hiersch (1918-1986) overziet, kom je tot een zelfde conclusie. Ook hij was veel in Frankrijk en schilderde het zuiden vrolijk en ‘zonnig’ en het noorden ‘duister’ en somber.
Met dit ‘noordelijke’ expressionistische wintertafereel zet hij zich af tegen de romantische en misschien ook wel wat zelfgenoegzame wintertaferelen die zo in zwang zijn in ons land. De verf is met een schildersmes in dikke lagen en klodders aangebracht en daardoor krijgt het schilderij, afhankelijk van de lichtinval en de positie van de beschouwer, steeds andere vormen.
Maar hoe je het ook wendt of keert, het blijft een ronduit woest tafereel.